ΛΙΒΥΗ.ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ
Οι εξελίξεις στη Λιβύη και η πολυεθνική ιμπεριαλιστική επέμβαση έκαναν αρκετά φανερά μερικά νέα χαρακτηριστικά στη διεθνή πολιτική σκηνή. Από τη δεκαετία του 1970 ήδη είχαν δημιουργηθεί οι συνθήκες που επέβαλλαν τις μεταβολές στη διεθνή πολιτική οι οποίες και ακολούθησαν. Στις αρχές της δεκαετίας οι ΗΠΑ από πλεονασματικές άρχισαν να γίνονται ελλειμματικές. Τα χρόνια πουν ακολούθησαν το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου δεν έφεραν μόνο την ηγεμονία στο Δυτικό κόσμο, και ίσως και στον κόσμο ολόκληρο, των ΗΠΑ αλλά και μια από τις χρυσές περιόδους του καπιταλισμού. Ήταν μάλλον η τελευταία αναλαμπή του καπιταλισμού γιατί από τη δεκαετία του 1970 όλες οι αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες μεταπίπτουν σε μια κατάσταση χρόνιας και γενικευμένης κρίσης. Η κρίση γινόταν, με το πέρασμα του χρόνου, όλο και βαθύτερη παίρνοντας διαφορετικές μορφές.
Οι εξελίξεις στη Λιβύη και η πολυεθνική ιμπεριαλιστική επέμβαση έκαναν αρκετά φανερά μερικά νέα χαρακτηριστικά στη διεθνή πολιτική σκηνή. Από τη δεκαετία του 1970 ήδη είχαν δημιουργηθεί οι συνθήκες που επέβαλλαν τις μεταβολές στη διεθνή πολιτική οι οποίες και ακολούθησαν. Στις αρχές της δεκαετίας οι ΗΠΑ από πλεονασματικές άρχισαν να γίνονται ελλειμματικές. Τα χρόνια πουν ακολούθησαν το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου δεν έφεραν μόνο την ηγεμονία στο Δυτικό κόσμο, και ίσως και στον κόσμο ολόκληρο, των ΗΠΑ αλλά και μια από τις χρυσές περιόδους του καπιταλισμού. Ήταν μάλλον η τελευταία αναλαμπή του καπιταλισμού γιατί από τη δεκαετία του 1970 όλες οι αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες μεταπίπτουν σε μια κατάσταση χρόνιας και γενικευμένης κρίσης. Η κρίση γινόταν, με το πέρασμα του χρόνου, όλο και βαθύτερη παίρνοντας διαφορετικές μορφές.
