eparistera: ΕΛΛΑΔΑ:ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ & ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ ΜΕΡΟΣ 2ο

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Ο ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΕΟΚΟΠΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ 1940-2010

Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος

2 σχόλια:

Perastikos είπε...: Aρκετά ενδιαφέροντα τα στοιχεία.
Γίνεται αναφορά και στην ρύθμιση του προπολεμικού χρέος.
Αξίζει να σημειωθεί πως η εξυπηρέτηση των δανείων αυτών είχε σταματήσει παραμονές του ΕλληνοΙταλικού πολέμου.
Μεταπολεμικά,η πρώτη ρύθμιση έγινε απο την κυβέρνηση Καραμανλή το 1962 αναφορικά με το χρέος πιστωτών εκ των ΗΠΑ το οποίο ήταν σχετικά μικρό επι του συνόλου του εξωτερικού χρέους.
Ένα μεγάλο μέρος του χρέους όμως ήταν σε στερλίνες και ασκείτο μεγάλη πίεση ιδίως για΄ενα δάνειο του 1931 το οποίο είχε συναφθεί σε διάφορα νομίσματα και έτσι ο πιστωτής σε περίπτωση υποτίμησης της στερλίνας μπορούσε να επιλέξει κάποιο άλλο.
Τελικώς η ρύθμιση έγινε τον Μάϊο του 1964 με διαπραγματευτή μάλιστα τον Ανδρέα Παπανδρέου και με την δέσμευση των Βρετανών να επενδύσουν στην χώρα κάτι που δεν επιτεύχθη,τουλάχιστον σε σημαντικό βαθμό.
Η Ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να είναι μυστική η διαδικασία ένεκα των επερχόμενων εκλογών ενώ το αιτιολογικό σκεπτικό αναγνώρισης του προπολεμικού χρέους σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ήταν πως έτσι θα μπορούσε να συνδεθεί η Ελλάδα με τις διεθνείς αγορές αλλα και να προσμένει σε καλύτερη αντιμετώπιση απο τις κυβερνήσεις στις οποίες χρωστούσε.
Με λίγα λόγια,να μπορεί να δανειστεί χρηματικά ποσά προς την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της.

Ένας λόγος της διόγκωσης του δημόσιου χρέους στα 80'ς ήταν το θέμα με τις προβληματικές επιχειρήσεις το οποίο ως γεγονός είχε ξεσπάσει ιδιαίτερα μετα την πετρελαϊκή κρίση του '73.
Έκτοτε το τραπεζικό σύστημα είτε με αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου είτε με μετοχοποιήσεις των ζημιών παρενέβη για να αποτραπεί η χρεωκοπία τους.
Ουσιαστικά δηλαδή ένα μέρος του ιδιωτικού χρέους μετατράπηκε σε δημόσιο χρέος.; 11 Ιουνίου 2011 στις 12:30 π.μ.
eparistera είπε...: Ευχαριστώ για τα σχόλιά σου perastike. Πιστεύω πως τα άρθρα, τα δικά μου σίγουρα, μπορούν να βελτιώνονται με το σχολιασμό και να παίζουν τον πραγματικό τους ρόλο έτσι. Οι προβληματικές είναι άλλη μια πονεμένη ιστορία. Τι προβληματικές δηλαδή, υπερχρεωμένες έπρεπε να λέγονται. Ας θυμηθούμε την Πειραϊκή Πατραϊκή. Θαλασσοδάνεια με χρήματα των εργαζόμενων και των ταμείων και μάλιστα σχεδόν άτοκα. Δάνεια που υπερέβαιναν κατά πολύ την πραγματική αξία των επιχειρήσεων. Δάνεια χατιρικά. Γι αυτό και είπα κάπου πως η πολυνομία και η γραφειοκρατία λειτουργούσε προς το συμφέρον της ελληνικής αστικής τάξης ή ότι τέλος πάντων είναι αυτό το λεφούσι που λυμαινόταν και λυμαίνεται την ελληνική κοινωνία. Ας θυμηθούμε πάλι εδώ την ΕΤΒΑ.; 11 Ιουνίου 2011 στις 1:07 π.μ.