ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΘΕΑ

ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΘΕΑ



Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος

ΗΤΑΝ, ΚΑΠΟΤΕ, Η ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ….

ΗΤΑΝ, ΚΑΠΟΤΕ, Η ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ….

…αλλά, όπως όλα τα πράγματα που γεννιόνται σε αυτό τον κόσμο, ακολούθησε κι αυτή  τον ίδιο δρόμο. Το δρόμο της φθοράς. Γεννήθηκε, ωρίμασε και τώρα γερασμένη οδεύει με γοργούς ρυθμούς προς το τέλος της. Έλεγαν, για αρκετά χρόνια, πως η δημοκρατία κινδυνεύει από τους Αριστερούς, από τους κομμουνιστές, από την επανάσταση, από τους μπολσεβίκους. Σήμερα που αυτός ο κίνδυνος έχει μειωθεί, όπως πιστεύουν,  φαίνεται καλύτερα πως η δημοκρατία έχει ένα μόνο εχθρό. Αυτούς που κατέχουν την πολιτική εξουσία. Από την ίδια αστική τάξη και τους πολιτικούς εκπροσώπους τους. Εξάλλου η αστική δημοκρατία δε γεννήθηκε από κάποιον σφοδρό έρωτα των αστών με τη δημοκρατία. Ένας αναγκαστικός γάμος ήταν για την προίκα, και αφού η κοινωνία είχε μείνει ήδη έγκυος.

Η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ

Η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ

    Δεν  έχω καμιά απολύτως πρόθεση να υπερασπιστώ τα, πολλά, κακώς κείμενα στις επιχειρήσεις του δημοσίου. Κι αυτό όχι μόνο γιατί η όποια κατάστασή τους είναι αποτέλεσμα της φαυλότητας, της ανικανότητας και των πολιτικών που ακολούθησαν οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, αλλά, κυρίως γιατί τα αρνητικά φαινόμενα στους κόλπους αυτών των επιχειρήσεων βαραίνουν τον ελληνικό λαό. Αυτοί που σήμερα βγαίνουν στα κανάλια, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, και αγανακτισμένοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την κατάντια των δημοσίων επιχειρήσεων είναι και οι κύριοι υπεύθυνοι για την κατάντια αυτή. Ας δούμε όμως αν η κριτική για την κατάντια είναι πράγματι σωστή κι αν τεκμηριώνεται από τα στοιχεία.

ΕΠΙΣΤΗΜΗ;ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ;

ΕΠΙΣΤΗΜΗ;ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ;

Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΧΕΙΡΙΑΣ

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΧΕΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ.

  Χθες έλαβα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα μέσω του οποίου έμαθα πως «Η Ελλάδα είναι μεταξύ των χωρών με την υψηλότερη φορολογία στις επιχειρήσεις, αλλά και στους έμμεσους φόρους, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε παγκόσμια βάση, σύμφωνα με έρευνα της KPMG.». Η παραπάνω «σπουδαία» είδηση μεταδόθηκε από τον ΣΚΑΪ και την αναμεταδιδόταν από το τρο(μα)κτικό. Ποια είναι όμως αυτή η KPMG που έκανε αυτή τη σπουδαία δήλωση; Ερευνώντας στο διαδύκτιο βρήκα πως δεν είναι παρά μια εταιρεία παροχής συμβουλών προς τις επιχειρήσεις. Απολύτως τίποτα δηλαδή για να μας ενδιαφέρουν οι ανακοινώσεις της. Είναι όμως έτσι; Κι αν ήταν τότε γιατί αναμεταδιδόταν η «είδηση»;

 Το πρώτο ερώτημα είναι αν τα στοιχεία που αναφέρονται σε αυτή είναι σωστά . Η απάντηση είναι  όχι. Η Ελλάδα έχει από τους χαμηλότερους συντελεστές φορολόγησης των εταιρικών κερδών μεταξύ των αναπτυγμένων χωρών. Η είδηση, για να τεκμηριώσει τη θέση της ανέφερε τους φορολογικούς συντελεστές των εταιρικών κερδών στην Ουγγαρία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τις βαλτικές χώρες. Τα στοιχεία γι αυτές είναι σωστά. Που βρίσκεται τότε η λαθροχειρία; Απλούστατα στη σύγκριση ανόμοιων πραγμάτων με σκοπό τη δημιουργία εκείνου του κλίματος που θα επιτρέψουν στα φερέφωνα του διεθνούς και ελληνικού κεφαλαίου που βρίσκονται στην ελληνική κυβέρνηση να περάσουν εύκολα τη μείωση της φορολογίας στα εταιρικά κέρδη. Για να μη γίνεται σύγκριση ανόμοιων οικονομιών όλοι οι διεθνείς οργανισμοί χωρίζουν τις χώρες σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Στις αναπτυγμένες χώρες, στις αναπτυσσόμενες και στις χώρες με οικονομίες υπό μετάβαση.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ

Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

 Πιθανά όλοι μας αντιλαμβανόμαστε πως ζούμε σήμερα μια ιδιαίτερη φάση στην ιστορία του καπιταλισμού. Μια φάση που, κατά τη γνώμη μου, σηματοδοτείται από τρεις μεταβολές. Η πρώτη είναι η αδυναμία της παραπέρα ανάπτυξης της παραγωγικότητας και των παραγωγικών δυνάμεων στις χώρες του  αναπτυγμένου καπιταλισμού. Η δεύτερη η διάχυση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής σε ολόκληρο τον κόσμο και η κυριαρχία του σε πλανητικό επίπεδο. Η τρίτη είναι η επίθεση στα εισοδήματα και στα δικαιώματα των εργαζομένων σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες. Μπορούμε να προσδιορίσουμε την χρονική αρχή και των τριών παραπάνω μεταβολών στη δεκαετία του 1970. Η αρχή μπορεί επίσης να εντοπιστεί στις ΗΠΑ και τη Βρετανία, οι αστικές τάξεις των οποίων άρχισαν πρώτες  να εμφανίζουν σημάδια κόπωσης από τη μια και από την άλλη να επιτίθενται με σφοδρότητα στις κατακτήσεις των εργαζομένων.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΦΗ

ΓΑΤΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;

ΓΑΤΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;

Χαρές και πανηγύρια στα δελτία ειδήσεων και στις εφημερίδες. Η κυβερνητική προπαγάνδα σε όλο της το μεγαλείο. Τα spreads έπεσαν! Η κυβέρνηση επιτυγχάνει τους στόχους της! Οι θυσίες του λαού πιάνουν τόπο! Οι αγορές κατάλαβαν πόσο αποφασισμένη είναι η κυβέρνηση να επαναφέρει τη χώρα στο σωστό δρόμο! Κάποιοι θα πουν: τόσο μίζεροι είστε εσείς οι αριστεροί; Ούτε αυτό σας ικανοποιεί; Θέλετε να περιπέσει σε δυστυχία ο λαός για να έρθει πιο κοντά η επανάστασή σας; Δεν είναι καλό που τα spreads πέφτουν; Το θέμα είναι πως σε κάθε ερώτηση τέτοιου τύπου, σχεδόν πάντα, είμαστε υποχρεωμένοι να ρωτάμε: καλό για ποιόν; Γιατί μειώνονται τα spreads; Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα δυο παραπάνω ερωτήματα λοιπόν πριν πανηγυρίσουμε και εμείς μαζί με την κυβέρνηση και τα φερέφωνά τους.