eparistera: ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ 1910- '70 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ. 1910-1970. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος

2 σχόλια:

grsail είπε...: Εδώ βλέπουμε την οικονομία (της Δύσης) να κινείται με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω.
Τα κράτη θα έπρεπε μόνο να δανείζουν και όχι να δανείζονται.
Άραγε το γεγονός ότι η Κίνα (όπου το τύπωμα του χρήματος είναι αυστηρά _δημόσια_ υπόθεση εν αντιθέσει προς το σύνολο της Δύσης όπου είναι _ιδιωτική_ βλ. FED, ECB κλπ) στηρίζει την οικονομία της στις υποδομές, στις εξαγωγές και στην βιομηχάνιση και όχι στην κατανάλωση (όπως η Δύση) αποτελεί ελπίδα και αντίπαλο δέος; Μπορεί ο κίτρινος δράκος να λειτουργήσει ως καταλύτης θετικών εξελίξεων; Ο Κινέζος "Κύριος" υπάρχει και είναι ίδιος με τον Δυτικό;; 7 Αυγούστου 2011 στις 6:28 μ.μ.
eparistera είπε...: Είναι πράγματι με το κεφάλι κάτω αγαπητέ grsail; Εννοώ πολύ αλά πως το κεφάλαιο δε το βλέπει καθόλου έτσι. Τα θεωρεί όλα απολύτως κανονικά εφόσον υπηρετούν τα συμφέροντά του και την κερδοφορία του. Φυσικά από την άποψη του συμφέροντος των εργαζόμενων τα πράγματα είναι τελείως αλλιώς κι έτσι όπως τα λες. Όσον αφορά την Κίνα τώρα δεν έχουμε να ελπίζουμε τίποτα από αυτή. Οι πολιτικές της είναι πλήρως ενταγμένες στο πλαίσιο αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Το κύριο πάντως είναι πως δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στον τομέα της ανάπτυξης και δημιουργίας νέων παραγωγικών τομέων. Απλά αναπαραγάγει φτηνά τα ήδη γνωστά. Κι αυτό έχει ένα τέλος και μάλιστα σύντομο. Όσο για το αν είναι αντίπαλο δέος. Πιστεύω πως ναι αλλά μέσα στα πλαίσια ανταγωνισμού για την παγκόσμια ηγεμονία. Κι αυτό σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα; 8 Αυγούστου 2011 στις 12:38 π.μ.