4Ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ; ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ;. Ή ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ; by Giwrgos Triantafyllopoulos on Scribd
Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος
Σκέψεις για τις ευρωπαικές και αμερικάνικες αγορές
Πριν από 8 χρόνια
Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
''τέτοια πρωτογενή πλεονάσματα μπορούν να καλύψουν τους τόκους έως το 2010 ''
Μάλλον πρόκειται περί λάθους,έτσι δεν είναι ;
Λάθος φυσικά. Ως το 2020 είναι το σωστό. Ευχαριστώ για την επισήμανση niko demo
Σελ. 6: "Δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν οι τόκοι από το 2021 έως το 2015";;;;;
Μπορείτε παρακαλώ να το διορθώσετε στο Scribd όπως και το προηγούμενο, δηλαδή το 2020;
Πολλοί δεν διαβάζουν τα σχόλια για να δουν τη διόρθωση. Ευχαριστώ πολύ
Ωχ!!! Κι άλλο λάθος. Μπερδεύω το 2 με το 1 φαίνεται
Το άρθρο σας είναι εξαιρετικό αν και καταθλιπτικό, ψυχοπλακωτικό... Σας ευχαριστώ για τη μελέτη που κάνατε και για την ενημέρωση. Αν δεν υπήρχαν αρκετά ορθογραφικά λάθη, προφανώς εκ παραδρομής, το άρθρο θα ήταν τέλειο.
@μαρία σεφέρου, του άφρονα του έδειχναν το φεγγάρι και αυτός κοιτούσε το δάκτυλο :)
Τα συγχαρητήριά μου eparistera για την πολύ καλή δουλειά :)
αν πρέπει να διαφωνήσω σε κάτι (χάρην διαλόγου πάντα) είναι ότι οι "θεσμοί" δεν γνωρίζουν τι θα κάνουν μετά το 2018 με την ελλάδα. Όπως και στις αρχές του 15 μπορούν να φτιάξουν ένα bridge προγραμμά που δεν θα το ονομάσουν μνημόνιο, αφού έτσι κι αλλιώς ο σύριζα ακολουθεί όλο το πακέτο σαμαρά (εκτός από το να κλείσει την ΕΡΤ).
σε αυτό θα προσέθετα την πιθανότητα να έχουμε ένα ακόμα σκαλοπατάκι στην κρίση που συνεχίζεται, παγκοσμίως το φθινόπωρο έχει καλές πιθανότητες να είναι επεισοδιακό, οι ηπα ανεβάζουν τα επιτόκια, ο ντράγκι υπόσχεται να βάλει στο ταπεράκι το QE, λίγο οι εμπορικοί πόλεμοι που ο τραμπ ετοιμάζει με την κίνα, κάτι που φυσικά θα κάνει και όλες αυτές τις φαντασιώσεις περί εξόδου στις αγορές ακόμα πιο απιαστο όνειρο απ'ότι είναι μέχρι στιγμής.
Γειά σου waste. Ξέρεις πως δεν διαφωνώ με όσα γράφεις. Αυτοί οι τύποι είναι με το αγγλοσαξονικό σύστημα. Βλέπουμε και κάνουμε ή όπως έρθουν. Εκείνο που θα χαρακτηρίζει από δω και πέρα τον κόσμο είναι το χάος. Παντού. Και παράξενος ελκυστής ακόμη δεν φαίνεται. Ή αχνοφαίνεται; Να είσαι καλά και χάρηκα. Πραγματικά
@eparistera οχι δεν φαίνεται, η αποπομπή του μπάνον στις ηπα, κάνει την πιθανότητα αλλαγής πλεύσης σε λιγότερο παγκοσμιοποιημένα μονοπάτια αρκετά πιο μικρή, και οι υπόλοιποι μη αγγλοσαξωνικοί παίκτες δεν δείχνουν να έχουν κάποια διαφορετική ιδέα για την οργάνωση του συστήματος. Άρα το χάος θα συνεχίζει να κυριαρχεί και η ελλάδα δυστυχώς είναι όλο και πιο ευάλωτη ακόμα και σε μικρές κινήσεις.
μπορεί αν αυτό το σκαλοπατάκι προς τα κάτω έρθει, διάφοροι παίκτες που κρατιούνται με νύχια και με δόντια στο παρόν σύστημα να αφεθούν και αυτό να πάρει διαστάσεις χιονοστοιβάδας, όπως πχ κατέρρευσε ο χρυσός κανόνας σε όλο τον κόσμο από το 29 μέχρι το 32, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να προβλεφθεί.
για την ελλάδα όμως είμαι πιο απαισιόδοξος, καθώς έχει καταστρέψει όλες τις βάσεις στις οποιες στηριζόταν στον παγκόσμιο σύστημα (ίσως πέρα του τουρισμού που λόγω αναταραχής στη μεσόγειο ευνοείται). Μη στα λέω τα δείχνεις στο άλλο σου άρθρο με την κατάρρευση των επενδύσεων των νοικοκυριών.
οπότε κάπως στην ελλάδα και αυτό που θα ονόμαζες παραδοσιακό πλεγμα οικονομικών σχέσεων έχει καταστραφεί πολύ απότομα και αυτό σχεδόν ποτέ δεν είναι καλό.
εσύ τι θα βαφτιζες ως παράξενο ελκυστή που αχνοφαίνεται? :)
Αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους η παγκοσμιοποίηση είναι μονόδρομος. Θα δεις κι ένα αρθρο μου που δημοσίευσαν τα Τερτράδια Μαρξισμού και θα ήθελα τη γνώμη σου. Το χάος ως το μέλλον μας είναι για μένα απολύτως βέβαιο κι έγω καταλ΄ξει στη θέση αυτή από τη μελέτη του καπιταλισμού. Είναι το μόνο για το οποίο είμαι βέβαιος. Σε όλα τα άλλα οι προβλέψεις είναι επισφαλείς. Ο ελκυστής που αχνοφαίνεται σχετίζεται με το παραπάνω και είναι στο πλαίσιο της ιστορίας. Πολλές, πάρα πολλές από τις εξαλίξεις στον καπιταλισμό των τελευταίων 50 χρόνων μας δείχνουν πως βαδίζουμε πλέον στην αλλαγή κοινωνικοοικονομικού παραδείγματος. Πότε; Άγνωστο. Αν και η ταχύτητα των μεταβολών είναι ιλλιγιώδης. Όσο για μας εκτιμώ πως είμαστε σε καλύτερη θέση από πολλές άλλες χώρες υπό προϋποθέσεις. Το ελπιδοφόρο είναι πως είμαστε από τις πιο αυτάρκεις οικονομίες και με τη μικρότερη έκθεση στην παγκοσμιοποίηση. Αυτό είναι καλό καθώς το χάος θα επακτείνεται και αυξάνονται οι βαθμοί ελευθερίας. Αυτό όμως για να το εκμεταλλευτείς θέλει πολιτικούς μεγάλου βεληνεκούς. Αυτά
o wallerstein για να γλυτωσει από τους βιαστικους λεει στα επόμενα 50 χρόνια :)
επειδή διαβάζω και τους progressives τωρα στις ηπα το 19ο αιώνα, κάπως πάντα τσινάω με τους μονόδρομους (τότε ο μονόδρομος που ερχόταν ήταν ο τευλορισμός και η μισθωτή εργασία).
η παγκοσμιοποίηση είναι μεγάλο τροχοπέδη στους βαθμούς ελευθερίας που αναφέρεις κι εγώ δεν μπορώ να δω πολλές πλεονεκτικές καταστάσεις χωρίς την υποχώρησή της. Για να βγάλεις τα ποδαράκια σου από το νερό της δεν θέλει μόνο πολιτικούς, θέλει και μια κοινωνία να δει τον εαυτό της με κάποιο άλλο τρόπο από το σημερινό.
διότι στο ενδιάμεσο θα δαιμονοποιηθείς, θα μπεις στο στόχαστρο και θα σε βαρανε. όχι ότι μπορούν να κάνουν πολλά αν οι κοινωνικές σου συμμαχίες είναι στοιβαρές (βλέπεις και ο μαδούρο που τα έχει σκατώσει ακόμα κρατά και δεν πέφτει εύκολα από τα ουκρανέζικα κόλπα), αλλα η ελληνική κοινωνία είναι πιο κοντά στις υπόλοιπες ευρωπαικές παρα στη βενεζουελιάνικη. Με λίγα λόγια οι κοινωνικές συμμαχίες είναι χαλαρές και λιγάκι σαθρες και μετά το τέλος του πασοκ εντελώς περιστασιακές.
θα περιμενω το αρθρο σου :)
Γειά σου waste. O wallerstein λέει 50 χρόνια αλλά εγώ δεν λέω τίποτα. Δεν κάνω χρονικές προβλέψεις. Εκτιμώ πως είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένες κι επισφαλείς. Οι δικές μου οι εκτιμήσεις σταματούν στο ότι ο καπιταλισμός σαν οικονομικό σύστημα και σαν σύστημα οργάνωσης των κοινωνιών έχει εισέλθει στη φάση της χρόνιας και γενικευμένης κρίσης. Αυτό προσπαθώ να τεκμηριώσω στο πρώτο βιβλίο μου και συνεχίζω αυτή την προσπάθεια και σε ένα καινούριο που είναι υπό έκδοση. Η παραπάνω εκτίμηση καθόλου δεν σημαίνει πως ο καπιταλισμός θα καταρρεύσει. Αυτό αποκλείεται. Ούτε σημαίνει πως αύριο θα αντικατασταθεί από κάποιο διάδοχο σύστημα. Οι μέχρι τώρα περίοδοι των γενικευμένων κρίσεων των συστημάτων διαρκούσαν αιώνες έως ότου αντικατασταθούν. Τι θα συμβεί με τον καπιταλισμό είναι άγνωστο. απλά το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ως τα πάντα εξελίσσονται, με ιστορικούς όρους, πολύ ταχύτερα απ’ ότι στα προηγούμενα συστήματα. Πάντως εκτιμώ πως αυτή η χρόνια κρίση θα κρατήσει χρόνια πολλά δεκαετίες πολλές. Το τι θα αντικαταστήσει το παρόν σύστημα απλά αχνοφαίνεται στις γενικές του γραμμές. Όσον αφορά το μονόδρομο που αναφέρεις κριτικά έχω να πω πως για μένα όλα τα ενδεχόμενα έχουν κάποια πιθανότητα να συμβούν. Ακόμη και το να βγει ο ήλιος από τη δύση. Για κάποια όμως έχουμε μια μέγιστη πυκνότητα πιθανότητας. Για κάποια δε η πιθανότητα εγγίζει τη μονάδα. Η ιστορία δεν γυρίζει πίσω. Κάθε ιστορικής στιγμή και περίοδος είναι μοναδική. Εκείνο που ιστορικά έχει συμβεί για μένα υπακούει στην αρχή του Λεύκιππου:
ΟΥΔΕΝ ΧΡΗΜΑ ΜΑΤΗΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚ ΛΟΓΟΥ ΤΕ ΚΑΙ ΥΠ' ΑΝΑΓΚΗΝ
Η παγκοσμιοποίηση είναι επομένως κάτι απολύτως αναγκαίο για το κεφάλαιο και θα επικρατήσει αναπόδραστα άσχετα από αντιδράσεις και πιθανές αναδιπλώσεις. Που ούτε κι αυτές δεν θεωρώ πολύ πιθανές, τις αναδιπλώσεις εννοώ,
Εκτιμώ πως σήμερα βρισκόμαστε σε έναν πολυπολικό κόσμο χωρίς παγκόσμιο ηγεμόνα. Αυτό αυξάνει τους βαθμούς ελευθερίας καθώς τα αντιτιθέμενα συμφέροντα μεταξύ των μεγάλων παικτών, που θα ενταθούν, επιτρέπουν σε μια μεσαίου μεγέθους χώρα να έχει ευελιξία στις πολιτικές επιλογές της. Η εποχή μας μοιάζει μα την περίοδο του μεσοπολέμου με μια διαφορά βασική: οι χώρες δεν αναδιπλώνονται στον εαυτό τους ακριβώς για να μη θιγεί η παγκοσμιοποίηση. Αυτό προσπάθησαν να αποφύγουν μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008 και το ομολογούσαν.
Όσον αφορά τώρα το τελευταίο μέρος του σχολίου σου συμφωνώ απολύτως
Δημοσίευση σχολίου