ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΑΣΤΕΡΕΣ

  

Μερικά πολύ απλά ερωτήματα με απασχολούν τον τελευταίο καιρό. Αν και αντιλαμβάνομαι πως η κυβέρνησή , και οι κυβερνήσεις όλων των λαών, εργάζονται για το συμφέρον του λαού που τους εκλέγει, άρα και το δικό μου, τα ερωτήματα που με ταλαιπωρούν παραμένουν αναπάντητα. Θα παρακαλούσα τους κ.κ Πρετεντέρη, Καψή, Τζήμα, Μανδραβέλη, Παπαδημητρίου την κ. Τρέμη  και όποιον άλλον φωστήρα έχει αναλάβει την  διαπαιδαγώγησή μας, με το αζημίωτο φυσικά, να μπουν στον κόπο να μου απαντήσουν. Άλλωστε δε θα είναι δύσκολο γι αυτούς.
 Ερώτημα 1^ο.

   Πως εξηγείται η, κατ’ εμέ τον άσχετο, αντίφαση της αύξησης του ΑΕΠ στις αναπτυγμένες χώρες από τη δεκαετία του 1970 με την ταυτόχρονη μείωση των πραγματικών μισθών;

Ερώτημα 2^ο.

   Πως ερμηνεύεται η αύξηση της παραγωγικότητας με την συνεχή μείωση των πραγματικών μισθών και τελευταία και των ονομαστικών; Η αύξηση της παραγωγικότητας δεν συνεπάγεται φθηνότερες τιμές και περισσότερα αγαθά στη διάθεση των εργαζόμενων; Γιατί δεν συμβαίνει αυτό;

Ερώτημα 3^ο.

  Εγώ πίστευα πως οι εργαζόμενοι πληρώνονται, όσο πληρώνονται, από την εργασία που προσφέρουν. Τώρα όμως κατάλαβα πως πληρώνονται μέσω δανείων. Γιατί; Γιατί δεν συνέβαινε και παλιότερα αυτό; Δε το καταλαβαίνω καθόλου αυτό.

Ερώτημα 4^ο.

  Γιατί μέχρι και τη δεκαετία του 1980 αρκούσαν οι 35 με 40 ώρες δουλειά τη βδομάδα για να πληρώνονται κανονικά οι εργαζόμενοι χωρίς κανείς να δανείζετε για να τους πληρώσει;

Ερώτημα 5^ο.

   Γιατί αρκούσαν, το πολύ, 35 χρόνια εργασίας για να συνταξιοδοτηθούν οι εργαζόμενοι ενώ σήμερα απαιτούνται 40; Η παραπάνω μάλιστα μεταβολή συνοδεύεται από μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας και του ΑΕΠ των αναπτυγμένων χωρών; Αυτό στα μάτια μου είναι αντιφατικό αλλά μάλλον κάτι μου διαφεύγει.

Ερώτημα 6^ο.

  Λένε: φταίει η αυξημένη παραγωγική ικανότητα των αναπτυσσόμενων χωρών, της Κίνας για παράδειγμα,  που ρίχνει τους μισθούς στις αναπτυγμένες χώρες. Καταλαβαίνω πως αυτό είναι κάπου σωστό. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι το εξής: Αφού το κόστος εργασίας στην Κίνα είναι πολύ χαμηλό είναι χαμηλή και η τιμή των παραγόμενων προϊόντων. Σωστό το βλέπω. Αυτό όμως θα έπρεπε να δίνει τη δυνατότητα να έχουν στη διάθεσή τους οι εργαζόμενοι περισσότερα αγαθά ακόμη και με μικρότερους μισθούς. Γιατί δε συμβαίνει αυτό;

Ερώτημα 7^ο

  Πως τα παραπάνω ισχύουν ταυτόχρονα με την τεράστια συσσώρευση πλούτου στα χέρια μιας δράκας ανθρώπων; Ένας πλούτος που υπολογίζεται, απ’ ότι ακούω, στα 300 τρις δολάρια, ίσως και παραπάνω, ποσό που υπερβαίνει το παγκόσμιο ΑΕΠ; 

Θα είχε ενδιαφέρον μια απάντηση, αλλά μάλλον δεν θα την λάβω.

(Στοιχεία για την αλήθεια των παραπάνω ισχυρισμών υπάρχουν στα άρθρα: Ανθρωποθυσίες στη νέα θεά: την ανταγωνιστικότητα και στο Πλούτος και φτώχια σε παράλληλη αύξηση)

Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος